Λευκόπετρα

Λευκόπετρα

Νοτιοανατολικά του οικισμού Γεωργιανοί βρίσκεται ο οικισμός Λευκόπετρα που «οφείλει» την ονομασία του στα ασβεστολιθικά πετρώματα της περιοχής. Παλιότερα ο οικισμός, λόγω των πολλών πηγών (ισβόρια) που υπάρχουν ολόγυρα του οικισμού, ονομάζονταν Ίσβορος. Η ευρύτερη περιοχή κατοικήθηκε από την αρχαιότητα έως σήμερα όπως μαρτυρούν τα ευρήματα των ανασκαφών που έγιναν στην περιοχή. Η μακρινή καταγωγή των κατοίκων της Λευκόπετρας είναι ηπειρώτικη. Επί Τουρκοκρατίας, η περιοχή αποτελούσε μέρος του τσιφλικιού του Μπέη που είχε την έδρα του στην Τόπλιανη, οικισμό ανάμεσα σε Γεωργιανούς και Λευκόπετρας. Λίγο αργότερα, τα κτήματα αυτά της περιοχής δόθηκαν ως προίκα στον Μπέη της Σφηκιάς, οι κολίγοι κάτοικοι της οποίας ανέλαβαν την καλλιέργεια αν και η μετακίνηση ήταν δύσκολη αφού μεσολαβούσε ο Αλιάκμονας. Μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας το 1912, το ελληνικό δημόσιο παραχώρησε 500 στρέμματα τα περιοχής σε ακτήμονες Σφηκιώτες στην τοποθεσία «Παλιόχωρα» όπου δημιουργήθηκε ο σημερινός οικισμός. Η εκκλησία του οικισμού είναι αφιερωμένη στους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο και κτίστηκε το 1939 στα θεμέλια ενός άλλου παλαιότερου ναού.

Αξίζει κανείς να επισκεφτεί

Το Ιερό της Μητέρας των Θεών στη Λευκόπετρα
Το ιερό της Λευκόπετρας βρίσκεται μόλις 15χλμ. από τη Βέροια και είναι ορατό από την Εγνατία Οδό. Η διαδρομή προς τον αρχαιολογικό χώρο είναι πανέμορφη μέσα από μια δασώδη έκταση με θέα στα Πιέρια Όρη, στον Αλιάκμονα και στο οροπέδιο της Σφηκιάς. Ο ναός, που χρονολογείται στους ρωμαϊκούς χρόνους (2ος μ.Χ. αιώνας) και η ανασκαφή έφερε στο φως πάνω από 1.000 επιγραφές, παρουσιάζει την ιστορία ενός πολύ σημαντικού ιερού της αρχαίας Βέροιας καθώς και της λατρείας στη Μητέρα των Θεών Αυτόχθονα.